واعظی به میرکاظمی: «تمام» آمار اقتصادی دولت روحانی را «منتشر» کنید / تصمیم داشتیم «سکوت» کنیم اما...
تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۰۸۲۱۳
محمود واعظی، رئیس دفتر رئیس‌جمهور سابق در واکنش به اظهارات مسعود میرکاظمی رئیس سازمان برنامه و بودجه اظهار داشت: دکتر روحانی و اعضای دولت او متفقا تصمیم داشتند پس از پایان مسئولیت سکوت کنند تا دولت جدید در فضایی آرام کار را شروع کند و حتی نسبت به انتقادات یا برخی نکاتی که در تعریض و انتقاد به دولتمردان دولت قبل گفته می‌شود پاسخی ندهند و اگر اشتباهی هم در آمار و اطلاعات وجود دارد با مکاتبات و یا تماس‌های خصوصی برخی اشتباهات در اطلاعات را متذکر شوند و حتی از این هم فراتر رفتند و چندین بار چه دکتر روحانی و چه سایر مسئولان دولت قبل برای همکاری و مساعدت به دولت سیزدهم اعلام آمادگی کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
واعظی گفت: آنها ضعف‌های موجود با گذشت یک سال و نیم از زمان مسولیتشان را به دولت سابق نسبت می‌دهند و همه توفیقات حتی دستاوردهای دولت قبل را به نام خود معرفی می‌کنند. لذا برای تنویر افکار عمومی ناچار به شکستن سکوت و پاسخگویی شده‌ایم.
وی از پیشنهاد رئیس سازمان برنامه و بودجه برای انتشار آمار اقتصادی دولت قبل استقبال کرد و گفت: امیدوارم دولتمردان فعلی عملکرد دولت‌های یازدهم و دوازدهم و نیز دولت سیزدهم را به تفکیک در همه حوزه‌ها و با در نظر گرفتن شرایط منتشر کنند. در این صورت مشخص خواهد شد که دولت یازدهم در ۱۵ ماهه شروع کار خود چه عملکردی در مهار تورم، ایجاد آرامش در بازار ملتهب سرمایه، جذب و ترغیب بخش خصوصی و ایجاد رونق در فضای کسب‌وکار و رشد اقتصادی داشته و به راحتی می‌توان آن را با عملکرد دولت سیزدهم در ۱۵ ماهه اول کار خود در جذب سرمایه و مهار تورم و وضعیت بازار سرمایه و سکه و ارز و... مقایسه کرد اگرچه که حتی اگر آمار هم منتشر نشود مردم با نگاهی وضعیت خود در ابتدای دولت روحانی و دولت رییسی به خوبی می توانند نسبت به موفقیت دو دوره قضاوت کنند.
واعظی با اشاره به اینکه در قضاوت و داوری درباره عملکرد دولت‌ها باید شرایط کشور را هم در نظر داشت، افزود: در ١۵ ماهه اول دولت یازدهم، رشد درخشان اقتصادی و مهار تورم و آرامش در فضای کسب‌وکار و بازار سرمایه و سکه و ارز در حالی پدید آمد که هنوز تحریم‌ها برقرار بود و این نتایج مثبت تنها در سایه ایجاد امید در جامعه اتفاق افتاد. در آمار و ارقام ماه‌های پایانی دولت دوازدهم که مورد استناد قرار می‌گیرد و غالبا هم به عنوان نقطه ضعف عملکرد دولت روحانی در نظر می‌گیرند، دو متغیر مهم جنگ اقتصادی و پاندمی کرونا را باید در نظر گرفت و بعد قضاوت کرد.
وی افزود: آقای میرکاظمی در نشست اخیر خود مطلب جدیدی نگفته، بلکه همان ادعاهای دو سال اخیر را تکرار کرده که با توجه به شایعات اخیر درباره جابجایی‌ها در دولت، دلیل آن مشخص می‌شود. ایشان مواردی را از قبیل نامه اینجانب درباره خالی بودن خزانه مطرح کرده که بارها درباره آن در رسانه‌ها توضیح داده‌ایم که این نامه صرفا مربوط به یک حساب خزانه برای تکمیل یک پروژه عمرانی در آبیک قزوین بوده و نه خالی بودن کل خزانه. از ایشان انتظار می‌رفت از همکاران خود که این نامه را منتشر کرده‌اند می‌پرسید چطور چنین نامه‌ای بدون مهر محرمانه بوده چراکه آنچه کشف کرده‌اند، قبلا به دستگاه‌های ذیربط ارسال شده است.
واعظی در پاسخ به میرکاظمی که گفته این دولت خرج‌ها و هزینه‌هایی که دولت قبل انجام داده را جبران می‌کند، تصریح کرد: اوراق قرضه صرف تکمیل پروژه‌های عمرانی شده؛ دولت آن را برای خود خرج نکرده، بلکه تبدیل به سرمایه شده و در ساخت راه‌آهن و آزادراه و پتروشیمی خرج شده است. دولت قبل در اوج جنگ اقتصادی هر هفته پنجشنبه‌های افتتاح را برگزار می‌کرد، آنچه در این دولت تعطیل شد و خبری از افتتاح یا تکمیل پروژه‌های عمرانی در استان‌ها نیست.
رئیس دفتر رئیس‌جمهور سابق گفت: آقای میرکاظمی گفته در مرداد ۱۴۰۰ که سازمان برنامه و بودجه را تحویل گرفته، ۵۳۲ هزار میلیارد سررسید اوراق بود که باید تا سال ۱۴۰۵ پرداخت شود، بهتر است ایشان یا همکارانشان برآورد کنند که سود حاصل از فروش این میزان اوراق در آن زمان چه میزان خواهد بود؟ آیا دو برابر هزینه، تبدیل به سرمایه نخواهد شد؟ و مگر همین دولت برای بودجه ۱۴۰۲ فروش اوراق را پیش‌بینی نکرده است، موعد سررسید این اوراق هم در دوره دولت سیزدهم نیست.
واعظی در پایان میرکاظمی را دعوت به مطالعه عملکرد اقتصادی دولت قبل کرد و افزود: مسئولان دولت سابق آماده‌اند برای رفع هرگونه ابهامی جهت تنویر افکار عمومی با دولتمردان فعلی درباره عملکرد اقتصادی دوره خود گفت‌وگو کنند و مردم هم به طور شفاف در جریان این مباحث قرار بگیرند. گرچه مردم خود بهترین داور هستند و نتایج عملکرد اقتصادی دولت‌ها را به وضوح در سفره خود می‌بینند و می‌سنجند. کمااینکه وجود جنگ اقتصادی و پاندمی کرونا را هم نادیده نمی‌گیرند و می‌دانند دولتی که آمریکا را وادار کرد به شکست فشار حداکثری اعتراف کند، دولت سابق بود. امیدوارم دولت سیزدهم برای رفاه حال مردم بتواند مانند دولت قبل دو سال و نیم نرخ تورم را تک‌رقمی کند و حتی رشد اقتصادی دو رقمی را تجربه کنیم. در این صورت ما نه تنها سکوت نمی‌کنیم بلکه دولت را تشویق هم خواهیم کرد.
بیشتر بخوانید:
حمله به دولت روحانی، «فرار به جلوی» میرکاظمی روی تیغ «برکناری» میرکاظمی: آقای واعظی، بهتر است «سکوت» کنند / خزانه خالی نبود، بلکه «منفی» بود تسنیم: رفتن میرکاظمی از سازمان برنامه و بودجه «قطعی» شد / احتمال «جابجایی یک وزیر دیگر» حمله تکراری به روحانی با ادعای «خزانه خالی» / نوبخت، «صرفا برای تنویر افکارعمومی»، بازهم، پاسخ مدعیان را داد ۲۰۰/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰ تومان معادل ارزی از دولت دوازدهم برای دولت سیزدهم باقی ماند / نوبخت به معاون رئیسی پاسخ داد یک اعتراف خاندوزی در میان انبوه گزارش های نادرست تکراری اسم رمز خزانه خالی پوچ از آب درآمد/پشت پرده مانور"خزانه خالی"چیست؟ فوران خشم بی‌سابقه قالیباف / آقای خاندوزی، شما یا خسته شدی یا ... / آقای میرکاظمی، کار دارم و مجلس نمی آیم؛ معنا ندارد، باید بیایید حمله تند نماینده مجلس به میرکاظمی / فکر کردی، «لوتی»هستی که گزارش نمی‌دهی؟۲۱۲۲۰
کد خبر 1753054منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: محمود واعظی مسعود میرکاظمی حسن روحانی سازمان برنامه و بودجه عملکرد اقتصادی اقتصادی دولت دولت سیزدهم عملکرد دولت دولت روحانی اقتصادی دو خزانه خالی دولت سابق دولت قبل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۰۸۲۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصمیم عرب‌ها درمورد تهران و تل آویو چیست؟
فارن افرز در مطلبی به قلم دالیا داسا کایه و سنم وکیل نوشت: زمانی که ایران در روز ۱۳ آوریل بیش از ۳۰۰ موشک و پهپاد روانه اسرائیل کرد، اردن به دفع این حمله کمک نمود. گزارش‌های رسانه‌ای اولیه نشان داد که چند دولت دیگر عربی نیز در دفاع از آسمان اسرائیل مشارکت داشته اند؛ اما این اقدامات بعدا تکذیب شد. با این وجود، شماری از رهبران اسرائیلی و برخی ناظران در واشنگتن این اقدامات را به عنوان نشانه‌ای از یک تغییر جهت مهم تعبیر کردند.
به گزارش انتخاب، استدلال آنها این بود که در صورت تداوم تشدید تنش با ایران این دولت‌ها طرف اسرائیل را می‌گرفتند. سپهبد هرزی هالوی، رئیس ستاد مشترک ارتش اسرائیل اعلام کرده که حمله ایران «فرصت‌های جدیدی برای همکاری‌ها در خاورمیانه ایجاد کرده است.» انستیتوی مطالعات امنیت ملی که اندیشکده‌ای اسرائیلی است هم اعلام کرده که «ائتلاف منطقه‌ای و بین المللی که در دفع حملات ایران به اسرائیل مشارکت داشت پتانسیل ایجاد یک اتحاد منطقه‌ای علیه ایران را نشان داد.»
پس از آنکه اسرائیل به شکلی محدود به حمله ایران پاسخ داد، دیوید ایگناتیوس، ستون نویس واشنگتن پست نوشت که اسرائیل «مانند رهبر یک ائتلاف منطقه‌ای علیه ایران عمل کرد.» وی در ادامه اظهار داشت، اسرائیل با واکنشی محدود «ظاهرا در حال بررسی منافع متحدان خود در این ائتلاف یعنی عربستان، امارات و اردن بوده است که همگی کمک‌های بی سر و صدایی در جریان حمله هفته گذشته کرده بودند.» به نظر این تحلیلگر مسائل منطقه، این اقدام نشان از یک "تغییر پارادایم برای اسرائیل" دارد که "شکل جدیدی" به خاورمیانه خواهد بخشید.
اما این ارزیابی‌ها ناشی از ذوق زدگی بیش از حد به نظر می‌رسد و نمی‌تواند پیچیدگی چالش‌های منطقه را به تصویر بکشد. مطمئنا با توجه به ماهیت بی سابقه تبادل آتش صورت گرفته بین ایران و اسرائیل در ماه آوریل، استراتژی آینده اسرائیل علیه ایران ممکن است ملاحظات منطقه‌ای را بیش از پیش مد نظر قرار دهد. اما واقعیت‌های منطقه که مانع از همکاری‌ها بین اعراب و اسرائیل می‌شود تغییر چندانی نکرده است. حتی قبل از حمله ۷ اکتبر حماس و جنگ متعاقب آن در غزه، دولت‌های عربی که توافقات ابراهیم را امضا کرده و به عادی سازی روابط با اسرائیل تن داده بودند، از حمایت‌های نتانیاهو از توسعه شهرک‌های اسرائیلی در کرانه باختری و بی تفاوتی وی در قبال تلاش‌های وزرای دست راستی اش برای تضعیف وضعیت موجود در بیت المقدس ناامید شده بودند. مجموعه حملات شهرکت نشینان اسرائیل علیه فلسطینیان در شهر‌های کرانه باختری در بهار ۲۰۲۳ این تنش‌های منطقه‌ای را بیش از پیش شعله ور ساخت. پس از آنکه ارتش اسرائیل در ماه اکتبر عملیات نظامی خود در غزه را آغاز کرد موجب به راه افتادن موجی از اعتراضات در خاورمیانه شد، رهبران عربی بیش از پیش علاقه خود به جانبداری علنی از اسرائیل را از دست دادند، زیرا مطلع بودند که این همکاری علیه می‌تواند به مشروعیت آنها در داخل لطمه بزند.
هیچ بخشی از پاسخ چند کشور عربی به این دور از منازعات بین ایران و اسرائیل نشان نمی‌دهد که این مواضع تغییر قابل توجهی را شاهد بوده است. آن گروه از دولت‌هایی که اسرائیل از آنها به عنوان "اتحاد سنی" یاد می‌کند، در واقع به دنبال برقراری توازن در روابطشان با ایران و اسرائیل، صیانت از اقتصاد و امنیت خود و بیش از همه جلوگیری از بروز یک جنگ منطقه‌ای هستند. اولویت آنها احتمالا همچنان پایان دادن به جنگ ویرانبار غزه و نه تقابل با ایران خواهد بود. با این حال در حالی که تنش‌ها بین ایران و اسرائیل رو به افزایش است، اشتیاق دولت‌های عربی برای سرعت بخشیدن به یکپارچگی منطقه‌ای با اسرائیل بیش از هر زمان دیگری بستگی به تمایل اسرائیل به پذیرش یک دولت فلسطینی دارد.
پیش از حمله ۱۳ آوریل اسرائیل، عربستان و امارات اطلاعاتی را در خصوص حمله‌ای قریب الوقوع با ایالات متحده تبادل کردند. مرکز فرماندهی آمریکا سپس از این اطلاعات برای هماهنگی پاسخ خود با اسرائیل و سایر شرکایش استفاده کرد. اردن به هواپیما‌های ایالات متحده و بریتانیا اجازه داد تا وارد حریم هوایی این کشور شده و پهپاد‌ها و موشک‌های ایرانی را دفع نمایند. گزارش‌های رسانه‌ای اولیه به ویژه در ایالات متحده و اسرائیل تاکید داشتند که یک تلاش گسترده منطقه‌ای موجب خنثی شدن حمله ایران گشته است.
اما خیلی زود روشن شد که نقش اعراب در دفع حمله ایران محدود بوده است. هم عربستان و هم امارات صراحتا هرگونه مشارکت نظامی مستقیم در دفاع از اسرائیل را رد کرده اند. مقام‌های اردنی نیز اظهار داشته اند که این مشارکت برای حفاظت از منافعشان ضروری بوده است. ملک عبدالله دوم تاکید کرده که کشورش برای کمک به اسرائیل اقدام نکرده است.
تلاش‌هایی که دولت‌های عربی برای مقابله با ایران انجام دادند، تقریبا مطمئنا ناشی از تمایل آنها برای حفظ روابطشان با ایالات متحده بوده نه نزدیک‌تر کردن خودشان به اسرائیل. از زمانی که اسرائیل حمله به غزه را آغاز کرده، رهبران عربی از اینکه جو بایدن توفیق چندانی در محدود کردن اقدامات اسرائیل نداشته غافلگیر شده اند. اما آنها همچنان به دنبال تعمیق همکاری‌های خود با واشنگتن هستند. آنها منبع جایگزینی برای امنیتی که آمریکا برایشان فراهم می‌کند نمی‌بینند.
دولت‌های عربی به ویژه دولت‌های حاشیه خلیج فارس از تلاش‌های اسرائیل برای تضعیف توانمندی‌های نیرو‌های نیابتی ایران استقبال می‌کنند. اما آنها به احتمال زیاد مخالف هرگونه حمله مستقیم به ایران خواهند بود که می‌تواند منطقه را که هم اکنون نیز چشم انداز اقتصادی شکننده‌ای دارد بی ثبات نماید و یا منجر به حمله متقابل ایران در منطقه شود. هرچند منقعت دولت‌های عربی در حفظ روابط دفاعی نزدیک با واشنگتن نهفته است، اما آنها نمی‌خواهند به بلوکی بپیوندند که به صراحت علیه ایران و حامیان جهانی اش نظیر روسیه کار می‌کند. آنها ترجیح می‌دهند موازنه‌ای بین روابط مختلف منطقه‌ای و جهانی خود برقرار نمایند، نه اینکه پل‌های پشت سرشان را خراب کنند.
اما به رغم این محدودیت ها، دولت‌های عربی می‌توانند نقشی تعیین کننده در جلوگیری از افزایش بیشتر تنش بین ایران و اسرائیل ایفا کنند. تقویت خطوط ارتباطی بین دو کشور و برقراری تماس‌هایی برای مدیریت بحران حیاتی‌تر از گذشته است. کشور‌های عربی‌ای که با هر دو طرف رابطه دارند می‌توانند از این روابط برای تشویق به خویشتن داری و کمک به ارسال پیام‌ها بین طرفین استفاده کنند و برای جلوگیری از جنگ و یا کاهش آسیب‌ها در صورت شروع منازعه تلاش نمایند. در بلندمدت برای برقراری ثبات در منطقه، کشور‌های خاورمیانه باید چهارچوب خودشان را برای گفتگو‌های منظمی که مسیر را برای مشارکت هم طرف ایرانی و هم طرف اسرائیلی باز می‌کند ایجاد نمایند. رویارویی اخیر ایران و اسرائیل که دو طرف را به آستانه یک جنگ کامل رساند، نشان دهنده میزان فوریت و ضرورت برقراری چنین دیالوگ‌هایی بود.
اما جهان باید انتظارات خود برای برقراری روابط نزدیک‌تر بین اعراب و اسرائیل را واقع بینانه‌تر کند. همکاری‌های فنی‌ای که دولت‌های عربی و اسرائیل اخیرا در حوزه‌هایی نظیر انرژی و تغییرات اقلیمی داشته اند احتمالا ادامه خواهد داشت. اما نشست‌های مهم منطقه‌ای که علنا تعاملات سیاسی دولت‌های عربی با اسرائیل را تبلیغ می‌کند، تاثیر چندانی نخواهد داشت مگر آنکه اسرائیل به جنگ در غزه خاتمه دهد. تا آن زمان تلاش‌های دولت‌های عربی برای حفظ روابط اقتصادی شان با اسرائیل نیز همچنان محدود باقی خواهد ماند. یک استراتژی کوتاه مدت واقع بینانه‌تر اولویت دهی به حمایت از تلاش‌ها برای میانجیگری وجلوگیری از تنش بیشتر بین ایران و اسرائیل خواهد بود.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است